czwartek, 29 stycznia 2015

10 największych polskich przebojów o zarządzaniu sytuacją kryzysową

Kiedy jesteś zajęty zarządzaniem kolejnym kryzysem jaką piosenkę chciałbyś usłyszeć? Jaki tytuł być może wywoła na Twojej twarzy uśmiech?

Oto 10 najważniejszych polskich piosenek o zarządzaniu sytuacją kryzysową z mojej prywatnej listy przebojów:

1. Czesław Niemen "Dziwny jest ten świat"

2. Republika "Biała flaga"

3. TSA "51"

4. Aya RL "Skóra"

5. Perfect "Niepokonani"

6. Jacek Kaczmarski "Obława"

7. Dżem "Dzień, w którym pękło niebo"

8. O.N.A. "Kiedy powiem sobie dość"

9. Kult "Dziewczyna bez zęba na przedzie"

10. Elektryczne gitary "To już jest koniec"

PS. Na pocieszenie: Marek Grechuta "Dni, których jeszcze nie znamy"

Jakie inne polskie piosenki mogą służyć jako podkład muzyczny do zarządzania sytuacją kryzysową? Napisz o tym w komentarzu.

wtorek, 27 stycznia 2015

Politycy nie uczą rozwiązywania konfliktów

Kiedy przysłuchuję się debatom politycznym zastanawiam się ilu polskich polityków zna sztukę budowania porozumienia i podejmowania decyzji, które chronią interesy jak największej liczby obywateli.

Partyjni liderzy wszystkich opcji inwestują mnóstwo energii i czasu w przedstawienie swoich stanowisk i ich obronę. Nie wiem o czym rozmawiają za zamkniętymi drzwiami. Mogę tylko komentować rezultaty ich pracy i to, co mówią w mediach.

Nie zamierzam oceniać czyje propozycje są lepsze lub gorsze (to nie jest blog polityczny). Chcę tylko wskazać zachowania, które utrudniają – czasem nawet uniemożliwiają – wypracowanie wzajemnie korzystnych rozwiązań.

W świecie zdominowanym przez parlamentarne procedury, sondaże opinii publicznej i media politycy być może nie potrafią się inaczej zachowywać.

Trudno jednak nie zauważyć jak taktyki stosowane przez polityków skutecznie zatruwają proces rozwiązywania konfliktów.

Oto 5 problemów, które najbardziej szkodzą politycznej debacie:

1. Przedstawianie opinii jako faktów.

2. Rozpoczynanie dyskusji od prezentacji rozwiązania zamiast wspólnego zdefiniowania istoty problemu.

3. Koncentracja na swoich stanowiskach i interesach – zamiast szukanie tego, co łączy.

4. Atakowanie intencji przeciwnej strony.

5. Skupienie się na "wygrywaniu" za wszelką cenę – zamiast "osiągnięciu porozumienia".

Co – Twoim zdaniem – najbardziej szkodzi politycznej debacie? Napisz o tym w komentarzu.

niedziela, 25 stycznia 2015

Asertywność w komunikacji kryzysowej

Kiedyś wydawało mi się, że na naszych warsztatach uczę komunikacji kryzysowej. Z biegiem lat – im więcej zbierałem doświadczeń – doszedłem do wniosku, że to, co robię związane jest bardziej z uczeniem asertywności w komunikacji kryzysowej.

W sytuacji kryzysowej nie wygrywa ten kto głośniej krzyczy lub szybciej ucieka. Aby rozwiązać konflikt (z pracownikiem, szefem, dziennikarzem, klientem lub kontrahentem), potrzebujesz dobrej woli i współpracy drugiej osoby. Ponieważ nie możesz nikogo zmusić do ugody, nie masz żadnej kontroli nad reakcją tej osoby.

Nie możesz rozwiązać kryzysu jednostronnie. Możesz natomiast posiąść umiejętności komunikacji, perswazji i rozwiązywania konfliktów, które dzięki przemyślanej konwersacji umożliwią osiągnięcie trwałego porozumienia.

Największą przeszkodę w skutecznym rozwiązywaniu kryzysów widzę w braku lub niedostatku asertywności. Dlatego ludzie – w zależności od indywidualnych predyspozycji – komunikują się zbyt agresywnie lub zbyt pasywnie.

W asertywnej komunikacji nie ma wrogości czy bierności. Asertywny przekaz jest autentyczny, stanowczy, rzeczowy, życzliwy i konstruktywny – jego celem jest rozwiązanie konfliktu i podtrzymanie relacji.

Ludzie z niskim poziomem asertywności mają w sytuacji kryzysowej skłonność do ucieczki lub ataku. Takie zachowanie:

1. odwraca uwagę od sedna problemu,

2. podnosi poziom stresu,

3. odwleka moment osiągnięcia porozumienia,

4. psuje relacje,

5. obniża wzajemną ocenę skonfliktowanych stron,

6. prowadzi do lekceważenia cudzych opinii,

7. zwiększa nieufność wobec intencji i motywów.

Ludzie z wysokim poziomem asertywności nie widzą w konflikcie walki dobra ze złem. Potrafią zaplanować konstruktywną rozmowę – bez słownej agresji lub ucieczki w milczenie. W efekcie:

1. potrafią więcej osiągnąć,

2. działają w mniejszym stresie,

3. oszczędzają czas,

4. mają lepsze relacje,

5. są bardziej podziwiani,

6. cieszą się większym szacunkiem,

7. są obdarzani większym zaufaniem.

Jak oceniasz swój poziom asertywności w rozwiązywaniu konfliktów i komunikacji kryzysowej? Napisz o tym w komentarzu.

czwartek, 22 stycznia 2015

Siostro, ale ja mam RH minus, czyli ostatnie słowa zwykłych ludzi :-)

1. Raz... Dwa... Trzy... Bungeeeeeeeee!

2. Jedź, prawa wolna.

3. Popatrz, dziadek zaraz zrobi fikołka.

4. To tylko kot hałasuje w ogródku.

5. Nie zastrzelisz człowieka patrząc mu prosto w oczy.

6. To był najlepszy seks w moim życiu.

7. Spójrz, nauczyłem się prowadzić jedną ręką.

8. Tylko sprawdzę czy lufa jest dobrze wyczyszczona.

9. W TV mówili, że tu nie ma rekinów.

10. Siostro, ale ja mam RH minus...

niedziela, 18 stycznia 2015

W sytuacji kryzysowej nie ma jednego rozwiązania

Na szkoleniach medialnych klienci opisując swoje zachowanie w kryzysowej sytuacji czasem mówią tak: "Może nie zrobiłem tego, co trzeba, ale...".

Na koniec chcą wiedzieć czy można było lepiej rozwiązać ten problem. Pytam wtedy czy są zadowoleni z rezultatu swoich działań.

Przed udzieleniem porady chcę wiedzieć czy ich rozwiązanie – w tym kontekście i z tymi ludźmi – spełniło oczekiwania. Jeśli tak, dobrze. Jeżeli nie, możemy porozmawiać jak poprawić skuteczność działania w podobnej sytuacji w przyszłości.

Proste problemy – na przykład wymiana starego akumulatora w telefonie komórkowym lub naprawa uszkodzonego migacza w aucie – zwykle mają proste rozwiązania. Złożone problemy – na przykład stworzenie scenariusza symulacji kryzysowej lub poprawa relacji z mediami – najczęściej mogą być rozwiązane na różne sposoby.

W kontaktach z mediami i komunikacji kryzysowej bardzo rzadko mamy do czynienia z prostymi problemami. Szukanie "jedynej" właściwej odpowiedzi może zaszkodzić na trzy sposoby:

1. Zawężone myślenie

Szukanie jednego perfekcyjnego rozwiązania ogranicza kreatywność i skłania do odrzucania alternatywnych propozycji.

2. Niezdecydowanie

Szukając "właściwej" odpowiedzi można wpaść w pułapkę zbyt szczegółowej analizy. Zbieranie informacji, badanie sytuacji i analiza problemu nie mogą trwać bez końca – analiza musi prowadzić do rzeczowej konkluzji.

3. Bierność

Nie ma dobrych decyzji podjętych za późno. Bez decyzji nie ma działania. Bez działania nie ma efektu. Bez efektu nie ma zmiany.

Konkluzja

Kiedy będziesz rozwiązywać następny kryzysowy problem, oceń czy jest prosty czy złożony. Jeśli złożony, przygotuj co najmniej trzy rozwiązania i spośród nich wybierz najlepsze.

Jeśli potrzebujesz pomocy w komunikacji kryzysowej, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.

wtorek, 13 stycznia 2015

Niepewność w sytuacji kryzysowej

Na początku kryzysu więcej nie wiemy niż wiemy. Zgoda. Ale wiedza o tym, czego nie wiemy też jest jakimś kapitałem. Tym kapitałem należy się umiejętnie podzielić.

Jak się zachować, żeby nie narobić sobie dodatkowych kłopotów?

Oto 10 praktycznych i sprawdzonych taktyk komunikacyjnych:

1. Nie czekaj aż media pokażą czego nie wiesz. Pierwszy przyznaj się do swojej niewiedzy. Powiedz czego jesteś bardziej pewny, czego mniej.

2. Określ granice swojej niewiedzy. Co jest możliwe? Co prawdopodobne?

3. Powiedz co zrobiłeś dotychczas i co robisz, żeby zredukować niepewność.

4. Jeśli poziom niewiedzy jest wysoki lub trudny do zredukowania, powiedz to jasno. Niczego nie obiecuj na wyrost.

5. Wyjaśnij powody swojej ostrożności. Dlaczego dmuchasz na zimne?

6. Podaj szacunki nie tylko swoje, ale także z innych źródeł.

7. NIGDY nie mów, "Nie ma dowodów, że...", jeżeli rzeczywiście nie przeprowadziłeś badań testujących prawdopodobieństwo wystąpienia problemu.

8. Podkreśl, że podjęcie stosownych działań prewencyjnych może być ważniejsze od szukania stuprocentowej pewności.

9. Przyznaj się, że widzisz rozbieżność opinii jak należy postąpić w konkretnej sytuacji.

10. Zachęcaj ludzi do działań zmierzających do wyjaśnienia problemu i zredukowania niepewności.

Jak zarządzasz komunikacją ryzyka? Co proponujesz dodać do tej listy? Napisz o tym w komentarzu.